(پیام) حکمت تعیین خط قرمز لزوم لغو تحریم در روز امضا توافق روشن شد
رجانیوز: ادعای امکان بازگشت ایران به شرایط قبل از توافق، ادعایی است که مسئولین مذاکره کننده ایرانی بارها و بارها در دفاع از عملکرد خود و در پاسخ به منتقدان پذیرش مکانیزم فاجعه بار ماشه بیان کردهاند، بر اساس این استدلال تیم مذاکره کننده مدعی است در صورت نقض عهد طرف مقابل، ایران نیز بلافاصله به شرایط قبل از مذاکرات باز خواهد گشت، اما این ادعا در واقعیت عملی و شدنی است!؟ سخنگوی کاخ سفید در گفتگویی که با خبرنگاران داشته با چند استدلال ساده و کوتاه، میگوید ایران درعمل امکان بازگشت به شرایط قبل از مذاکرات را نخواهد داشت.
به گزارش رجانیوز، سید عباس عراقچی در گفتگوی ویژه خبری و در پاسخ به سوال کامران نجف زاده که از وی درباره بند ۱۱ و ۱۲ که همان بحث برگشت پذیری تحریمها یا همان «مکانیسم ماشه ای» و اثرات غیرقابل جبران آن برای ایران پرسیده بود گفت: بازگشت پذیری یک امر طبیعی و متقابل است. اگر طرف مقابل در لغو تحریم ها هم نقضی صورت دهد ما هم به شرایط قبل از توافق باز می گردیم. وقتی ساختار تحریم شکسته شود تصویب و اجرای آن زمان بر است بنا براین هم برای آنها و هم برای ما بازگشت زمان بر است اما مثلا در فردو غنی سازی سریعا فعال می شود.
اما اینکه ایران در عمل نیز همانند آنچه عراقچی در حرف به آن اشاره کرده است، امکان این بازگشت به شرایط سابق برای ایران وجود خواهد داشت یا خیر، سخنگوی کاخ سفید در پاسخ به سوالی مشابه در کشور خود به خوبی به آن اشاره کرده است.
در کنفرانس خبری سخنگوی کاخ سفید، خبرنگاری از جاش ارنست درباره ضمانت اجرایی این توافق و اینکه آیا ایران می تواند زیر تعهدات خود بزند پرسید: اگر ایران حاضر به صدور اجازه بازرسی از مراکز نظامی نشود، در حالی که توافق هنوز اجرا نشده، شکست خواهد خورد. پس چطور شما معتقدید که مکانیزم توافق ضمانت اجرایی داشته و موثر خواهد بود!؟
جاش ارنست در پاسخ به این خبرنگار، ضمانت اجرای توافق را نه مصوبات شواری امنیت و ساز و کارهای حقوقی، بلکه داشتههای از دست داده ایران پس از اجرای توافق دانست که از سویی پیش شرط کاهش تحریمهاست و از سوی دیگر موجب می شود ایران دیگر پس از اجرای توافق نتواند همچون قبل پای میز مذاکره نشسته و چانه زنی کند.
ارنست در این باره می گوید: در ساز و کار در نظر گرفته شده، ما زمانی تحریمها را کاهش میدهیم که ایران همه اقدامات خود را انجام دهد (اعمال محدودیتهای گسترده در برنامه هستهای). بنابر این حتی اگر ایران اجازه بازرسی را هم صادر نکند، در آن زمان ایران به خانه اول یعنی روز آغاز مذاکرات باز خواهد گشت، و باید دوباره برای مذاکره تلاش کند اما در شرایطی که دیگر ۹۸ درصد ذخائر خود را از دست داده، اراک را بازطراحی کرده و سانتریفیوژهای خود را نیز برچیده است.
در واقع اگر ایران بخواهد اجازه بازرسی ندهد، دیگر امتیازهای قبلی برای مذاکره بعدی را نخواهد داشت.
شاید اکنون و پس از آنکه دولت با اصرار خود، توافقی را که متضمن خطوط قرمز ترسیم شده از سوی رهبر انقلاب نیست، برای بررسی به کشور آورده است، با بررسی این سخنان مسئولین امریکایی، بتوان به حکمت ترسیم خطوط قرمز مذکور از سوی رهبر انقلاب پی برد، که ترسیم این خطوط علتی جز تامین حداکثری منافع ملت ایران نداشته است.
چرا که رهبر انقلاب در بحبوحه مذاکرات لوزان و در اعلام مواضع خود در قبل و بعد از توافق صورت گرفته در آن مذاکرات، به صراحت اعلام کردند، مذاکره کنندگان باید توافقی را بپذیرند که در آن انجام تعهدات طرف مقابل منوط به اجرای تعهدات ایران نبوده باشد و این دو بصورت همزمان و متناظر اجرایی شود.
ایشان چند روز قبل از حضور مذاکره کنندگان در دور نهایی مذاکرات فرمودند: در این جزئیّات مذاکرات ــ که خیلى هم این چند ماه آینده مهم است ــ اتّفاقى که باید بیفتد این است که تحریمها به‌طور کامل و یکجا بایستى لغو بشود. تحریمها بایستى ــ اگر چنانچه حالا خداى متعال مقدّر فرموده بود و توانستند به یک توافقى برسند ــ در همان روز توافق به‌طور کامل لغو بشود؛ این باید اتّفاق بیفتد.
اما اکنون و با خلق عباراتی چون روز توافق، روز اجرا و روز عملیات، که عملا زمینه سازی برای دور زدن این خط قرمز مهم و تامین کننده منافع ملی است، ایران ابتدا داشتههای خود را نابود میکند و بعد در صف تایید آژانس می نشیند، تا پس از آن اگر طرف مقابل خواست تعهداتش را انجام دهد و گرنه ایران به خانه اول بازگشته است، البته با این تفاوت که دیگر داشتهای ندارد که بخواهد بر سر آن مذاکره کند.
